การเชิดสิงโตปักกิ่ง
มณฑลเหอเป่ยเป็นแหล่งกำเนิดของการเชิดสิงโตแบบภาคเหนือ
สมาคมสิงโตหมู่บ้านเป่ยหลี่ อำเภอสวีสุ่ย ก่อตั้งขึ้นเมื่อ ค.ศ. 1925
เป็นสมาคมภาคเอกชน และมีการพัฒนาอย่างรวดเร็วหลังสถาปนาสาธารณรัฐประชาชนจีน การเชิดสิงโตแบบนี้มักจัดขึ้นในช่วงเทศกาลตรุษจีนและงานวัดช่วงฤดู
ใบไม้ผลิ เวลาเชิดจะใช้นักแสดง 2 คน คนที่อยู่ข้างหน้าจะจับหัวสิงโต
คนที่อยู่ข้างหลังจะก้มตัวลง จับเอวคนข้างหน้า ใส่ “ชุดสิงโต”
ที่ทำจากขนวัว สองคนนี้ร่วมกันแสดงเป็นสิงโตตัวใหญ่ เรียกว่า “ไท่ซือ”
และจะมีนักแสดงอีกคนใส่หน้ากากและชุดสิงโต แสดงเป็นสิงโตตัวเล็ก เรียกว่า
“เส้าซือ” ยังมีอีกคนหนึ่งที่เรียกว่า “อิ่งซือหลาง”
เป็นผู้ถือลูกแก้วเล่นล่อใจสิงโต
ผู้ถือลูกแก้วเป็นคนมีบทบาทสำคัญระหว่างการเชิด คนผู้นี้ต้องเป็นคนดูสง่า
ต้องมีวิชากังฟูดี สามารถแสดงกิริยาท่าทางต่างๆ เช่น กระโดดข้ามสิงโต
กระโดดขึ้นโต๊ะสูง กระโดดลงจากเสาไม้สูงได้เป็นอย่างดี
ผู้ถือลูกแก้วจะร่วมแสดงกับสิงโตอย่างสอดรับ
เป็นเอกลักษณ์สำคัญของการเชิดสิงโตแบบภาคเหนือ
เอกลักษณ์การเชิดสิงโตของอำเภอสวีสุ่ยคือ มีรูปร่างสง่า หัวสิงโตกลมและใหญ่
ตาสิงโตหมุนได้ ปากกว้าง ดูมีอำนาจ แต่ก็น่ารัก นักแสดงจะทำท่าเพ่งมอง ยืน
เดิน วิ่ง กระโดด หมุนตัว นอน และขยับตัวของสิงโตไปมา นอกจากนี้
ยังสามารถแสดงการเดินบนม้ายาว การขึ้นและกระโดดบนแท่นไม้ หมุนตัว 360 องศา
และท่าทางต่างๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
ผู้เชิดสิงโต โดยเฉพาะผู้เข้าร่วมแข่งขันกีฬาเชิดสิงโต ควรมีความรู้เกี่ยวกับกติกาเป็นอย่างดี
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น